Rozdział 15

Jak czytasz to skomentuj, dziękuję :)

Obudziłam się rano i zobaczyłam śpiącego Zayna. Zdałam sobie sprawę z tego co działo się tej nocy. Wygramoliłam się z kołdry i zrobiło mi się zimno. Spojrzałam na siebie. Szybko chwyciłam jakąś bluzkę i majtki i po cichu zeszłam na dół, zamykając drzwi do pokoju. Było dosyć wcześnie rano. O matko już sobie wyobrażam jak oni zareagowali widząc te ubrania na podłodze.

Podeszłam do kanapy, ale nigdzie ich nie było.

- Tego szukasz? - spytał Louis opierając się o framugę drzwi i trzymając w rękach moje i Zayna ciuchy.

Czułam, że robie się czerwona na twarzy i nie mogłam wydusić z siebie ani jednego słowa. Ale siara.

- Następnym razem weźcie je ze sobą, macie szczęście, że schowałem je przed resztą - powiedział i z rozbawionym wzrokiem rzucił nimi we mnie. - A teraz gadaj jaki jest nasz Zayn!

Odwróciłam głowę w jego stronę.

- Żartujesz? - spytałam.

- No weź! Przecież któreś z was musi mnie w to wtajemniczyć!

Zarzuciłam włosy do tyłu i się uśmiechnęłam. Wzięłam ostatnią część ubrania i cichutko powiedziałam do Louisa:

- Amazayn.

Pobiegłam na górę i rzuciłam ubrania na krzesło.

- Witaj moja księżniczko - powiedział Zayn rozciągając się.

Rzuciłam w niego spodniami.

- Zapomnieliśmy wczoraj o drobnym szczególe - byłam trochę poddenerwowana, ale mimo to się uśmiechałam.

Popatrzył na spodnie i na resztę rzeczy na krześle.

- No tak - wzruszył ramionami. - Ale patrzmy na pozytywy co nie? - wyszczerzył się i bez najmniejszego wstydu wstał i zaczął się ubierać.

Patrzyłam jak jego mięśnie brzucha się napinają i rozluźniają. Podeszłam do niego i pocałowałam w plecy.

- Możesz robić tak częściej - zaśmiał się a ja razem z nim.

Zeszliśmy na dół na śniadanie. Zjedliśmy coś na szybko i pojechaliśmy do niego, żeby się umył i przebrał.

Siedziałam sobie u niego na łóżku i oglądałam pokój. Był bardzo przytulny i ciepły. Na szafeczce obok łóżka stało nasze zdjęcie, chyba Molly je robiła. Zayn wyszedł z łazienki w dżinsach i kremowym swetrze. Przysięgam, gdybym nie widziała go nago, dałabym uciąć sobie rękę, że teraz wygląda najsexowniej na świecie.

- Chcesz pojechać do Milkshake City? - zapytał bardzo wesoły.

- Jasne - odpowiedziałam bez namysłu.

Z nim mogę jechać nawet na wieś przerzucać gnój (tak Ewelino zaczerpnęłam to od ciebie :D).

Mama Zayna pomachała nam na pożegnanie.

- Zaynoldzie powinniśmy też zahaczyć aptekę - zwróciłam mu uwagę.

Pokiwał twierdząco głową.

- Masz rację.

Uścisnęłam jego lewą rękę, która spoczywała na moim kolanie. Mam szczerą nadzieję, że nie jestem w ciąży, ale jednak gdybym była to byłaby najszczęśliwsza rzecz w moim życiu. Mieć dzidziusia z Zaynem. Chociaż biorąc pod uwagę mój wiek i jego życie zawodowe na razie nie jest to dobrym pomysłem.

Zatrzymaliśmy się przy jakiejś aptece. Wybiegłam szybko z samochodu i w środku z malutkim wstydem poprosiłam o test ciążowy. Miła farmaceutka gdzieś po czterdziestce podała mi go z uśmiechem. Podziękowałam ładnie i wyszłam ze sklepu, wcześniej chowając mój zakup do torby.

- Masz? - spytał trochę nie pewnie.

- Taak, spokojnie - zaśmiałam się, wyjęłam to i pomachałam mu przed oczami.

- Okej, widzę, widzę.

Schowałam test z powrotem do torebki i pojechaliśmy w wyznaczone miejsce. W środku zajęliśmy stolik a Zayn poszedł zamówić nam picie.

Grupka dziewczyn podeszła do mojego chłopaka. Oczywiście nie mógł im odmówić i z wielkim uśmiechem zrobił sobie z nimi zdjęcia. Jak dobrze wiedzieć, że ten jego nieziemski uśmiech często jest skierowany tylko do mnie, dla mnie. Później fanki podeszły do mnie i poprosiły o to samo, co zresztą mnie strasznie zdziwiło, bo pierwszy raz stykam się z taką sytuacją. Zapozowałam do zdjęć. Potem zrobiły sobie jeszcze po jednym wspólnym ze mną i Zaynem i wdzięczne odeszły.

- Lubię to uczucie - powiedział.

- Widać to po tobie - uśmiechnęłam się i upiłam łyk picia.

Rozmawialiśmy sobie o wszystkim, jego ręka cały czas spoczywała na mojej. Gładził kciukiem jej wierzch.

- Te dziewczyny co przed chwilą weszły dziwnie nam się przyglądają - rzucił i dyskretnie patrzył w ich stronę. - W dodatku wydaje mi się, że robią zdjęcia. Paranoja, bez przesady. Tamte dziewczyny umiały się zachować - ciągnął.

- Wiesz, ja je trochę rozumiem - zaśmiałam się, znów.

- Postaram się je zrozumieć - uśmiechnął się i popatrzył mi w oczy. - Ale tego jak na mnie działasz nigdy nie.

- Ja też - westchnęłam. - Czasem jak cię widzę czuję jakby w środku mnie rozsadzało, tak dużo we mnie... czegoś.

- Jak zwykle świetnie się rozumiemy - pstryknął palcami. - A teraz powiedz mi... Wolisz chłopca czy dziewczynkę? Tak tylko się pytam dla wiadomości, niczego na razie nie sugeruję - podniósł od razu ręce w obronie do góry.

- Wszystko jedno, byle było podobne do ciebie - odpowiedziałam.

- A ja chcę, żeby było do ciebie - wyszczerzył się.

- Okej, oczy twoje, nos twój, usta twoje a moje brwi, rzęsy i uszy hahahaha.

- Nie jestem tego pewny - poruszał brwiami. - Dobrze, że możesz tak swobodnie o tym rozmawiać.

- Nie spodziewałam się, że ty też - wyznałam.

- Cóż, do wczoraj ja też - uśmiechnął się.

- Czemu zmieniłeś zdanie?

- Wczoraj jak już spałaś - popatrzył na mnie znacząco - wyobraziłem sobie nas, nasze małe...

- Zayniątko - wtrąciłam.

- Zayniątko. No i sobie pomyślałem jak fajnie byłoby wychowywać je z tobą - wzruszył ramionami.

- Okej. A teraz chodźmy już to sprawdzić - dopiłam ostatni łyk picia i pociągnęłam go za rękę ku wyjściu.

W domu przeczytałam instrukcję i zrobiłam co trzeba. Siedziałam na łóżku trochę poddenerwowana. Zayn mnie obejmował i dla rozładowania napięcia całował.

- Napaleńcu - powiedziałam.

Złapał mnie za pośladki, ale szybko go odepchnęłam.

- Śmiejesz się, czyli ci się podoba - wyszczerzył się.

- Wcale nie.

Zayn wstał i poszedł do łazienki po test. Patrzył się chwilę na niego, potem na mnie i znów na niego.

- Wynik pozytywny - powiedział nie do końca pewny.

Wyrwałam mu to z ręki i popatrzyłam. Rzeczywiście. Łzy napłynęły mi do oczu. Najpierw były to łzy przerażenia, ale potem szczęścia. Zayn przytulił mnie do siebie i kilka kropelek też skapnęło na jego policzki.

- Nie zostawisz mnie teraz? - spytałam.

- Nigdy w życiu. Tylko... Ten sposób nie zawsze się sprawdza - odwrócił głowę i podrapał się po karku. - Powinnaś iść do ginekologa. Nie gniewasz się, że o to cię proszę?

- Jasne, że nie, masz rację. Już raz byłam. Nie było to przyjemne, ale...

- Pojadę z tobą jeśli chcesz - zaoferował.

- Oczywiście, że chce! - zarzuciłam mu ręce na szyję.

- Na razie nic nie mówimy nikomu, ok? Chcę tego być pewny - powiedział z uśmiechem.

Pokiwałam twierdząco głową. W ogóle cały dzisiejszy dzień chodzimy uśmiechnięci. Lubię to.

- Wpadnę jeszcze dzisiaj wieczorem. Na razie trzymaj się mamuśko . A! O wizytę się nie martw, znajdę kogoś dobrego - puścił do mnie oczko i leciutko pocałował w czoło.

Położyłam się na łóżku. No to się trochę wkopałam. Ciekawe jak ja to powiem mamie...

- Claire czy możesz mi wytłumaczyć dlaczego Zayn został u nas na noc? No i co znaczyło te zachowanie Louisa? Wszedł pierwszy do domu i jak idiota zabrał coś z podłogi w dużym pokoju i pobiegł na górę. Nie ogarniam tych ludzi - powiedziała Molly, wparowując do pokoju. - Co wy robiliście?

- Zayn został na noc, bo był zmęczony, nie wiem o co chodziło Louisowi. A my co robiliśmy? Nic, rozmawialiśmy o jutrzejszym dniu... - powiedziałam wymijająco.

Popatrzyła na mnie podejrzliwie.

- Nie wierze! Robiłaś TO z Malikiem?! - wykrzyknęła.

Podniosłam się gwałtownie z łóżka.

- Skąd ci to przyszło do głowy? - zapytałam.

- Znam cię już dosyć dobrze i wiem co mogłaś z nim wtedy robić - zaśmiała się. - Aaa Claire zaszalałaś! Czy ja powinnam o czymś wiedzieć?

- Powiedziałabym ci, ale na razie nie mogę. Muszę być tego na 100% pewna, ok?

- Jak chcesz - wzruszyła ramionami. - A tak w ogóle to wiesz... Przeczytałam kilka artykułów o nas.

- Nas?

- No wiesz, ja i Harry, ty i Zayn. Prasa twierdzi, że to ustawka - westchnęła głośno.

- Właśnie dowiedziałam się bardzo waznej rzeczy, wyznałam też miłość Zaynowi i odwrotnie i to ma być ustawka?! - wściekłam się.

- Spokojnie, przecież zawsze będą coś gadać - Molly poklepała mnie po ramieniu. - Jutro Danielle i Eleanor zabierają nas na zakupy! - rogalik wyskoczył jej na twarz. Ona kocha zakupy.

Następnego dnia stałam sobie w kuchni i parzyłam herbatę Louisowi. Zayn stał obok mnie i męczył się, obierając banana ze skórki.

- Louis szmato (pozdrawiam Margę xd) herbatka dla ciebie! - krzyknęłam.

Louis jak króliczek podbiegł do mnie i odebrał swój kubek. Ja poszłam założyć kurtkę i ucałowałam Zayna w policzek. Danielle ciągnęła mnie za rękę wiec w końcu wyszłam z domu. Wsiadłyśmy we cztery do samochodu i po krótkim czasie byłyśmy w galerii.

- Już to widzę na nagłówkach. Dziewczyny chłopaków z One Direction poszły wspólnie na zakupy. Nowe przyjaciółki? - wyrecytowała Eleanor.

- Oo! Ale coś takiego! One Direction wysłali swoje dziewczyny za zakupy, żeby mogli się zabawić - wykrzyknęła Danielle.

- Bez kitu - zgodziła się Molly.

Weszłyśmy do pierwszego sklepu. Wysłały mnie do przymierzalni nie pozwalając nawet oglądnąć samej ciuchów.

- Masz to, to, to i to. A i jeszcze to - Molly rzucała we mnie ciuchami jak najęta.

- Ja nie mam aż tyle kasy - powiedziałam.

Dan i El doszły i dorzuciły też kilka rzeczy.

- Dlaczego tylko ja mam się przebierać? - spytałam.

- Bo nadajesz się na modelkę - powiedziała Molls.

- Teraz to żeś palnęła - odpowiedziałam.

Zakładałam wszystkie rzeczy i im się pokazywałam. Z całej tej góry wybrałyśmy tylko kremowe spodnie. W każdym następnym sklepie było to samo. Ostatecznie kupiłam te spodnie, czarną bokserkę i czarną bejsbolówkę. Chciałam kupić sobie jeszcze buty, ale chłopcy mają koncert za godzinę, za mało czasu.

- Wreszcie będziesz wyglądała jak Malik w wersji damskiej - powiedziała Eleanor.

- Przebierz się w to i jedziemy na koncert! - powiedziała Danielle, kiedy byłyśmy juz w domu.

- A ja idę założyć mój Haroldowy strój - wyćwierkała Molly.

Poszłam na górę i przebrałam się w te nowe rzeczy. Na nogi zarzuciłam moje biało-czarne adidasy.

- Jedziemy, jedziemy - popędzała Molly.

Wsadziłam telefon do kieszeni i wyszłam z domu. Chłopcy już zaczęli więc szybciutko poszłyśmy za kulisy. Zayn odetchnął kiedy mnie zobaczył i posłał mi uśmiech.

W zasadzie to pierwszy raz jestem na ich koncercie. Wiecie jako fanka oglądałam to z zachwytem tak samo jak Molly. I podśpiewywałam razem z chłopakami piosenki.

- Teraz chciałbym coś powiedzieć - Zayn zabrał głos. - Jest tutaj ze mną bardzo ważna dla mnie osoba...

Gdy to usłyszałam moja pierwsza myśl to: ja pierdole błagam nie proś mnie na scenę. I wtedy Zayn powiedział:

- Claire chodź do mnie.

Walnęłam się w czoło dłonią a Molly wypchała mnie na scenę. Stanęłam obok niego a Lou i Harry tylko do siebie coś szeptali.

- Ta dziewczyna jest najważniejszą dla mnie osobą. Potrafi mnie rozśmieszyć, pocieszyć, umie...

- Wiecie jaką dobrą herbatę parzy?! - wykrzyknął Lou a tłum zaczął się śmiać.

- W każdym razie mówię to oficjalnie. Kocham Claire Jeffray, chcę żeby wszyscy o tym wiedzieli - głos Zayna dudnił mi w głowie.

Wtedy objął mnie jednym ramieniem i czule pocałował. Na początku byłam zawstydzona, ale kiedy poczułam jego usta na swoich wydawało mi się, że nikogo dookoła nas nie ma.

Fanki zaczęły piszczeć a ja dostałam jakimś miśkiem w głowę. Wróciłam z powrotem na swoje miejsce a chłopcy zaczęli śpiewać Tell me a lie. Opadłam na krzesło i odgarnęłam włosy do tyłu.

- Zajebiście - westchnęłam.

W następnym tygodniu byłam umówiona na wizytę u lekarza. Siedziałam w poczekalni i po chwili doszedł do mnie Zayn.

- Przepraszam za spóźnienie - usiadł obok mnie i złapał za rękę. - Jak się czujesz?

- W zasadzie nawet dobrze - odpowiedziałam.

Po piętnastu minutach weszliśmy do gabinetu. Lekarzem na moje szczęście była kobieta. Zdjęłam spodnie i usiadłam w tym specjalnym fotelu. Czułam się strasznie skrępowana, ale Zayn złapał mnie za rękę i trochę mi zelżało.

- Więc chcielibyśmy się upewnić czy moja dziewczyna jest w ciąży. To znaczy czy w ogóle jest, bo testy się nie zawsze sprawdzają, prawda? - spytał Zayn.

- Oczywiście, dobrze że pan tyle o tym wie - lekarka uśmiechnęła się miło.

Lekarka poszła umyć ręce i wziąć rzeczy potrzebne do USG. Usiadła z powrotem obok mnie i wytarła ręce. Popatrzyła na Zayna i powiedziała:

- Pan miałby być ojcem?

- Tak - odpowiedziałam i mocniej ścisnęłam jego dłoń.

No więc jestem nawet zadowolona z tego rozdziału. Czekam na wasze opinie :) I mam nadzieję, że blogspota nam nie zabiorą :D Dedykacje dla moich czterech lubych :P @oliin_swag @MargaaStyles @innndeependentt  @besteeveline ♥

@orangedirection